ผีน้ำ ยุค คสช.

By… นนท์ นทีรัตน์

พูดถึงผี น้อยคนนักที่บอกไม่กลัวผี มีสารพัดผี ทั้งกระหัง กระสือ ผีตายโหง แต่ที่ไม่ค่อยพูดถึงคือ ผีน้ำ บางคนอาจจะไม่รู้จัก นัยว่าเฮี้ยนนัก

สำหรับชาวเรือ รู้ฤทธิ์เดชของผีน้ำเป็นอย่างดี เวลาเจอผี ขนหัวลุก ผมร่วงเป็นแถบๆ ผีน้ำมีทุกประเทศ อยู่ที่ประเทศไหน ฮี้ยนมาก เฮี้ยนน้อย

กฎกติกาสากลโลกเหมือนกันหมด เมื่อนำเรือเข้าน่านน้ำประเทศไหนก็ตาม เพื่อเข้าเทียบท่า จะต้องอาศัยนำร่อง (Pilot) ประเทศนั้นๆ นำทางตามร่องน้ำที่กำหนดไว้

ประเทศไทยมีหลายสถานี ทั้งสถานีนำร่องศรีราชา สถานีนำร่องกรุงเทพฯ (Bangkok Bar Pilot station lighthouse) หากต้องการนำเรือเข้าเทียบท่าในกรุงเทพฯ ต้องผ่านสถานีนี้ เพื่อรับนำร่องนำทาง ใช้เวลาเดินทางประมาณ 3-4 ชั่วโมง เข้าเขตท่าเรือกรุงเทพฯ

นำร่องทั่วโลกเป็นอาชีพที่มีเกียรติ รายได้งาม นำร่องบางคนก็ลุแก่อำนาจ เรือความเร็วช้า ไม่ทันใจ ก็แสดงอาการฮึดฮัด แต่ถ้ามีซองยื่นส่งให้…ทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดี ช้าก็ไม่เป็นไร

นี่คือผีตัวแรก ที่ชาวเรือเขากลัวกันนัก

ยังมีอีก เมื่อเรือเทียบท่า จะมีเจ้าหน้าที่ศุลกากร ตรวจคนเข้าเมือง กรมเจ้าท่า รอรับ

ศุลกากรมีหน้าที่ตรวจสินค้าหลบเลี่ยงภาษี ตรวจคนเข้าเมือง ดูมีผู้ลักลอบเข้าประเทศหรือไม่

กรมเจ้าท่า แผนกตรวจเรือ ตรวจดูความเรียบร้อยของเรือ ในเรื่องอุปกรณ์การเดินเรือมีครบไหม ถูกต้องไหม การเดินเรือปลอดภัยตามหลักสากลหรือไม่ ทั้งสามหน่วยงานนี้ มีเหมือนกันทุกประเทศ และเป็นที่ครั่นคร้ามของชาวเรือ

ผีน้ำทั้งสามตัวนี้เฮี้ยนมาก กินจุ ดูดเลือด ทั้งตรวจค้นและตรวจบนเรือ ผีพวกนี้สะพายเป้ไว้ข้างหลัง เวลาลงเรือเป้แฟบ แบนราบ ติดแผ่นหลัง ตอนขึ้นบกนี้สิ เป้อ้วนขึ้นมาทันใด แบกกันตัวโก่ง เป็นหลังเต่า

ผีเจ้าท่าเฮี้ยนสุด ชอบให้เงินยัดปากลำละไม่ต่ำกว่า 200 เหรียญสหรัฐ เหล้า บุหรี่ เซ่นไหว้ต่างหาก

นี่คือด่านแรกของการค้าระหว่างประเทศ สินค้าส่วนใหญ่มาทางเรือ ต้นทุนพวกนี้ถูกบวกเข้าไปในราคาสินค้าหนักหนากว่านั้นคือ มันอับอายขายขี้หน้าไปทั่วโลก ทุจริตคอร์รับชั่นตั้งแต่ประตูแรกที่ย่างเข้าประเทศ ชาวเรือจึงเรียกกันว่า “ประตูผี”

…ผีน้ำพวกนี้เมืองไทยคงไม่มีหรอกนะครับ เพราะกลัวหมอผี คสช. 555