พระสรวลของ ร.9

นายวาเด็ง ปูเต๊ะ ราษฎรบ้านทุ่งเค็จ ต.แป้น อ.สายบุรี จ.ปัตตานี รับทราบข่าวจากภรรยาว่า รายอ หมายถึงพระเจ้าแผ่นดินเสด็จฯด้วยพระบาทผ่านสวนผลไม้ของตัวเองจนถึงปลายคลองน้ำจืด  เพื่อทอดพระเนตรแนวทางนำน้ำจากแม่น้ำสายบุรีผ่านคลองสายนี้ไปออกพรุเพื่อล้างดินเปรี้ยว

…สวนทางกับนายวาเด็งที่เดินเท้ามาหาขบวนเสด็จฯ เพื่อพิสูจน์ความจริงของคำบอกเล่าจากภรรยา ลุงวาเด็งสวมโสร่ง ท่อนบนเปลือย มาผ้าขาวม้าคาดพุง  พระองค์ทรงมีพระราชปฏิสันถารซักถามข้อมูลโดยละเอียด มีการบันทึกภาพประวัติศาสคร์ตรงสวนผลไม้ของลุงวาเด็ง

…”ลุงวาเด็งพูดไทยไม่ได้  มีลักษณะการพูดแบบที่เรียกกันว่า มีความจริงใจ และพูดแบบเอาจริงเอาจัง แต่มีมุกตลก เป็นคนอารมณ์ดี พูดคุยแล้วสนุกสนาน…วันนั้นพระเจ้าอยู่หัวทรงพระสรวลเสียงดังมาก  บางคนบอกว่า ตั้งแต่ตามเสด็จมาไม่ค่อยได้ยินได้เห็นพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระสำราญเช่นนี้มาก่อน”นายธีรพจน์ หะยีอาแว  ล่ามภาษามลายูในขบวนเสด็จฯเล่า

…นายมนูญ มุกประดิษฐ์ เลขาธิการ คณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ(กปร.)ซึ่งตามเสด็จฯได้บันทึกไว้ดังรายละเอียด

…”ลุงวาเด็งมีโอกาสได้เข้าเฝ้าอย่างใกล้ชิด แล้วยังได้ถวายคำตอบ เมื่อทรงถามข้อมูลได้อย่างคล่องแคล่ว เมื่อรู้ว่าเสด็จพระราชดำเนินมาเพื่อพระราชทานความช่วยเหลือ ลุงวาเด็งจึงกราบบังคมทูลเป็นภาษาพื้นบ้านว่า ดีใจมาก แต่ก็เหลียวซ้ายแลขวาผิดปกติ  แล้วก็ตัดสินใจกราบบังคมทูลอย่างฉะฉานว่า  พระเจ้าอยู่หัวเสด็จฯมาเยี่ยมทั้งที ไม่มีอะไรจะถวายเลย ผลไม้ในสวนก็เพิ่งเก็บขายได้เงินมา 20,000 บาท ก็นำไปซื้อเครื่องสูบน้ำ ทั้งสวนเหลือทุเรียนผลเดียว หนำซ้ำยังดิบ

…มีเสียงเย้าว่า เครื่องสูบน้ำนั่นไง ยังใหม่อยู่ด้วย

…”ถอดเอาขึ้นรถไปเลย ขอถวายพระเจ้าอยู่หัว”ลุงวาเด็งกล่าวเด็ดเดี่ยว โดยไม่เสียเวลาคิด  แล้วยิ้มซื่อโดยไม่คิดว่าเป็นการพูดเล่น และด้วยท่าทียินดีที่จะสละสมบัติมีค่าชิ้นเดียว ซึ่งได้มาด้วยหยาดเหงื่อและแรงกายจากการทำงานทั้งปี ถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  ผู้ที่ตามเสด็จฯเกิดความรู้สึกตื้นตันใจ เมื่อเห็นอากัปกิริยาอันเป็นธรรมชาติที่ไม่ได้เสแสร้างของลุงวาเด็ง…พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระสรวลอย่างมีความสุขไม่ต่างจากลุงวาเด็ง”

…ลุงวาเด็งจึงได้ชื่อว่า  เป็นพระสหายแห่งสายบุรี