ญวนถล่มยับ

By… นนท์ นทีรัตน์

                เศรษฐกิจประเทศจะดีปานใด ไม่ต้องดูอื่นไกล ดูจากการขนส่ง และระบบการจัดการขนส่ง (Logistics) โดยเฉพาะ  การขนส่งทางน้ำ

ไม่ต้องบอกทุกคนก็รู้ว่าเป็นการขนส่งที่มีต้นทุนต่ำที่สุด ทุกประเทศตั้งหน้าตั้งตาพัฒนาการขนส่งด้านนี้กันอย่างจริงจัง ไม่เว้นแม้ประเทศที่จมปลักอยู่กับสงครามถึง 20 ปี อย่าง เวียดนาม

เวียดนามอยู่กับภาวะสงคราม ตั้งแต่เดือนธันวาคม พ.ศ.2498 มาสิ้นสุดเมื่อกรุงไซ่ง่อนแตก เมื่อ 30 เมษายน 2518

วันนี้กองเรือสินค้าเวียดนามพัฒนามาอยู่ในระดับต้นๆ ของเอเชีย แน่นอนล้ำหน้าไทยเราไปอย่างไม่เห็นฝุ่น

สินค้าที่นำเข้าและส่งออกของไทยใช้บริการเรือเวียดนามแทบทั้งนั้น คำถามคือ

เรือไทยหายไปไหน?

ย้อนเวลาไปเมื่อปี 2483 บริษัทไทยเดินเรือทะเลได้ก่อตั้งขึ้น มีเส้นทางเดินเรือทั่วเอเชีย ยุโรป และอเมริกา ความที่เป็นรัฐวิสาหกิจ สังกัดกระทรวงคมนาคม จึงเน้นสินค้าที่เป็นของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย โรงงานยาสูบ และกองบัญชาการกองทัพไทย

เรือที่ใช้ส่วนใหญ่เช่า บางครั้งก็เช่าระวางเรือของบริษัทอื่นมาเสริม

ส่วนท่าเทียบเรือและโรงพักสินค้าได้ร่วมทุนกับบริษัทธนาพรชัย ดำรงคงอยู่ถึง 71 ปี

อิ่มหมีพีมันกันถ้วนหน้า

เรามีวิสัยทัศน์ด้านการขนส่งทางน้ำก่อนเวียดนามเกิดสงครามถึง 15 ปี เวียดนามรบราฆ่าฟันกันถึง 20 ปี แต่กองเรือเจริญรุ่งเรือง แต่เรากลับ จะเรียกว่า

ล้มละลายการขนส่งทางน้ำก็คงไม่ผิด

ปัจจุบันมองดูน่านน้ำไทยแล้วน้ำตาไหลครับ

เรือสินค้าชักธงเวียดนามเต็มท้องน้ำ

เขาคิดเหมือนเราแต่เขาทำไม่เหมือนเรา?

รัฐบาลต้องตระหนักเรื่องนี้ให้มาก อย่ามัวหลงระเริงกับตัวเลย เศรษฐกิจดีขึ้นเท่านั้นเท่านี้

ถ้าส่งออกดีอย่างที่ท่านว่า ต้องใช้กองเรือลำเลียงสินค้าอย่างมโหฬาร ทุกวันนี้เรือที่ทิ้งสมอบริเวณเกาะสีชังเพื่อขนถ่ายสิ้นค้ามีวันละไม่ถึงร้อยลำ

น่านน้ำเจ้าพระยา บริเวณทุ่นผูกเรือกลางน้ำแทบจะว่างเปล่า แม้กระทั่งเรือเวียดนามที่เคยเข้าออกเต็มท้องน้ำยังบางตา

ท่านส่งออกทางไหนครับ?

อย่าบอกว่าไปกับเรือดำน้ำนะ!

เศร้าชะมัด